در سال 1312 که هنوز فرهنگستان زبان فارسی تاسیس نشده بود کمیسیون تدوین نظام نامه ی دانشگاه و قانون تربیت معلم واژه های زیر را ابداع کرد.
1- به جای اونیورسیته ی فرانسه واژه ی دانشگاه
2- به جای فاکولته ی فرانسه واژه ی دانشکده
3- برای مدرسه ی متوسطه واژه ی دبیرستان
4- برای واژه ی پروفسور واژه ی استاد
5- برای معلم دبیرستان واژه ی دبیر
6- برای معلم ابتدایی واژه ی آموزگار
7- برای معلم صنایع مستظرفه واژه ی هنرآموز
اما برای مدرسه ی ابتدایی واژه ی دبستان را از مدارس اردبیل تقلید کرد و این اصطلاحات را در قانون تربیت معلم مصوب اسفند 1313 به کار گرفت. ماجرا از این قرار بود که مخالفان تحصیلات مدرسه ای نسبت به سه واژه حساسیت بسیار داشتند؛ زنگ مدرسه ،واژه ی جغرافی ، واژه ی مدرسه. مرحوم میرزا مجید تدین از بانیان اولین مدارس نوین در اردبیل به جای این واژه ها کلمات دیگری ساخت تا ضریب مخالفت و فشار را تخفیف دهد به جای زنگ مدرسه یکی از دانش آموزان در وسط حیاط ان الله و ملائکته یصلون علی النبی می خواند و دانش آموزان صلوات می فرستادند. به جای واژه ی جغرافی از ترکیب معرفه الارض استفاده می کرد و در تابلو به جای واژه ی مدرسه از دبستان استفاده کرده بود