حاج میرزا محسن معروف به عماد اردبیلی و متخلص به حالی ، مجتهد ، شاعر و خوشنویس برجسته ی روزگار خود بود. او در سال 1247 خورشیدی در اردبیل به دنیا آمد و همه ی عمر خویش را در راه تحصیل علوم عصر خویش سپری نمود. از عماد علاوه بر مجموعه ی اشعار ، بیست و دو اثر در موضوعات مختلف دینی ، عرفانی و ادبی به یادگار مانده است.حاج میرزا محسن در سال 1333 خورشیدی در اردبیل دیده از جهان فروبست. ابیاتی چند از یک غزل حاج میرزا محسن را در زیر می خوانیم :
هر کس که طلسم نفس بشکست / برگنج روان و دل بپیوست
تسخیر نمود ملک دل را / سلطان دلش به تخت بنشست
خرگاه چو زد به خانه سلطان / هر هوش که بود بار بر بست
فی جوف فراء کل صید / عشق است که هر خوشی در او هست
چون سرو قدت به سرکشی خاست / خوبان جهان ز پای ننشست
مرغی که به دام زلفت افتاد / آسان همه بند خویش نگسست
چون دست ز آستین برآورد / دست همه عاشقان خود بست
تا حشر به هوش در نیاید / هر کس که شد از شراب او مست
خار همه غم خلد به دوران / کز دور کجش درون ما خست
بر جنت دل رسید آن کو / از چاه عمیق طبع بر جست
گر راه به گفت و گو ست سهل است / حالی قدمی ز ره نرفته ست